Πρόωρα γονείς συναντιούνται

Μηνιαίες δωρεάν συναντήσεις για γονείς πρόωρων

Φοράω την πράσινη φόρμα. Έχω προαίσθημα. Πλένω τα χέρια μου. Χτυπάει το κινητό του. Βγαίνει από το δωμάτιο απολύμανσης. Σκουπίζω τα χέρια μου. Τα απολυμαίνω με το αντισηπτικό. Βγαίνω από το δωμάτιο απολύμανσης. Τον βλέπω να με πλησιάζει. Σκυφτό κεφάλι. Θα τη χειρουργήσουν τώρα. Εκτάκτως. Τον ακούω σαν έξω από μένα. Πρέπει να σταθώ στα πόδια μου. Γι’ αυτό κάθομαι. Τώρα την παίρνουν. Περάστε να τη δείτε. Όχι, δεν προλαβαίνετε. Γυρίζω το κεφάλι. Να, εκεί. Ένα μικρό φορείο μεταφέρει ένα λιλιπούτειο πλάσμα χωμένο σε ροζ κουβέρτα. Είναι απίστευτο πόσο πιο μικρή δείχνει εκτός θερμοκοιτίδας. Το φορείο τρέχει. Τρέχω κι εγώ. Μου την αρπάζουν ξανά. Αυτή τη φορά μπροστά από τα μάτια μου. Για να ζήσει. Να πάω μαζί της; Όχι. Να περάσετε από το γραφείο του τάδε να υπογράψετε για την εγχείριση. Ο χρόνος σταματάει. Οι κινήσεις των ανθρώπων γύρω μου κοκαλώνουν. Τώρα μπορώ να καταρρεύσω. Αλλά βρίσκω την αγκαλιά της. Και πέφτω μέσα. Και κλαίω. Και εκείνη μου λέει: «Θα πάνε όλα καλά. Τα καταφέρνουν πάντα. Και ο δικός μου χειρουργήθηκε και αύριο τον παίρνω σπίτι. Κι εγώ έτσι ήμουν. Σε νιώθω. Όμως θα πάνε όλα καλά. Θα δεις». Και με κρατάει σφιχτά. Και τώρα κλαίω πιο πολύ. Δεν την ξέρω, αλλά είναι η μόνη που χρειάζομαι. Μια άλλη μαμά στην εντατική. Δεν ξέρω πόση ώρα πήρε στο γύρω περιβάλλον για να αρχίσει να κινείται πάλι. Λίγα λεπτά μάλλον. Όσα μου πήρε και μένα να σταθώ απέναντι σε αυτή τη μαμά και να την κοιτάξω. Βγάζω την ποδιά. Ανοίγω την πόρτα της εντατικής. Και ξεκινάω για την καρδιοχειρουργική. Δεν την ξαναείδα. Ήταν η μόνη που χρειάστηκα. Και την ευγνωμονώ που βρέθηκε εκεί, την ώρα που την έπαιρναν για δεύτερη φορά μακριά μου και ο κόσμος μου σταμάτησε.  

Από τότε πέρασαν αρκετές στιγμές που χρειάστηκα δίπλα μου μια μαμά από την εντατική, αλλά δεν υπήρχε. Δεν μπορούσα καν να την αναζητήσω. Δεν ήμουν σε τέτοια φάση. Και κάπως έτσι τρία χρόνια μετά, αποφάσισα να διοργανώσω μηνιαίες, τακτικές συναντήσεις για γονείς που θέλουν να μιλήσουν μεταξύ τους για όσα κοινά έχουν και να βοηθήσουν όσους βρίσκονται τώρα στο roller coaster της προωρότητας. Σόρι, λάθος. Να διοργανώσουμε. Γιατί μαζί θα το κάνουμε.

Μαζί με το Εργαστήρι Μελέτης της Παιδικής Ηλικίας που βρίσκεται πίσω από την Αμερικανική Πρεσβεία, ανάμεσα στο Έλενα και το Αλεξάνδρα και όχι μακριά από το Παίδων, για να μπορέσουν να έρθουν και οι γονείς που βλέπουν τα παιδιά τους στη ΜΕΝΝ. Κυρίως για να μπορέσουν να έρθουν αυτοί. Μαζί με τη Χριστίνα Αποστολίδη, την ιδρύτρια των Creta Mums στην Κρήτη, που θα οργανώσει στο Ηράκλειο τις αντίστοιχες μηνιαίες συναντήσεις γονέων με πρόωρα (θα ακολουθήσει και η Θεσσαλονίκη, ελπίζω). Μαζί με όλους όσοι θα βοηθήσουν, ώστε να ακουστούν οι συναντήσεις αυτές και να μαζευτούμε. Μαζί με όλους εσάς που θα έρθετε και θα μοιραστούμε, εκτός από ιστορίες, και ιδέες. Μαζί – ελπίζω – και με τους γονείς έξω από τις ΜΕΝΝ. Γιατί αυτούς θέλουμε κοντά. Να τους πούμε πώς είναι το «μετά», να τους στηρίξουμε, όταν ακούνε «δυστυχώς».

Πιο συγκεκριμένα λοιπόν:

Τι είναι: Εντελώς δωρεάν συναντήσεις για τους γονείς που θέλουν να μοιραστούν τα βιώματά τους, να πάρουν και να δώσουν βοήθεια και χρήσιμες πληροφορίες.

Πότε: Η πρώτη συνάντηση θα γίνει την Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου 2014, στις 6 το απόγευμα και το ραντεβού θα οριστεί είτε για την τελευταία Κυριακή είτε για την τελευταία Παρασκευή κάθε μήνα και θα ανακοινώνεται από εδώ.

Πού: Στο Εργαστήρι Μελέτης Παιδικής Ηλικίας, Ιωάννου Φιλήμονος 3, (πρώτη παράλληλος της Δορυλαίου), πίσω από την αμερικάνικη πρεσβεία.

Η ομάδα: Δεν χρειάζεται να είναι πάντα η ίδια, καθώς για τη συγκέντρωσή της δεν απαιτείται κάποιος συγκεκριμένος αριθμός, ούτε δήλωση συμμετοχής.

Με παιδιά; Οι συναντήσεις απευθύνονται σε ενήλικες, αν ωστόσο δεν έχετε πού να αφήσετε τα παιδιά σας, είναι ευπρόσδεκτα. Από τον αριθμό τους θα εξαρτηθεί και η τυχόν ομαδική απασχόλησή τους.

Προσεχώς: Στο Ηράκλειο της Κρήτης (οι ημερομηνίες θα ανακοινωθούν σύντομα).

Προσεχώς επίσης στην Αθήνα θα οργανωθούν δωρεάν ομαδικές συναντήσεις με ψυχολόγο για όσους νιώθουν έτοιμοι να μιλήσουν ανοιχτά για το τραύμα της προωρότητας και να ενταχθούν σε μια συγκεκριμένη ομάδα που ο ένας θα ξέρει τον άλλο (θα σας ενημερώσω σύντομα).

Σας περιμένω.