«Ο στόχος μας είναι να μείνει το παιδί στο οξυγόνο μόνο
10-15 μέρες», μας λέει ο νεογνολόγος τις πρώτες μέρες στη ΜΕΝΝ. «Μετά αρχίζουν
άλλα προβλήματα εξαιτίας της παρατεταμένης παραμονής του σε αυτό». Σε εκείνη τη
φάση οι προοπτικές ήταν καλές. Ένα μωρό με εξαιρετικό για την ηλικία του βάρος
και μία μαμά που είχε προλάβει να κάνει τις ενέσεις κορτιζόνης για τους
πνεύμονές του. Όμως, τελικά, η Γιόννα χρειάστηκε να μείνει στο οξυγόνο για 25
ημέρες και πιθανότατα σε αυτό να οφείλονταν και μερικά από τα άλλα προβλήματα
που ακολούθησαν. Δεν έχει νόημα να μπω σε λεπτομέρειες, ούτε να εκθέσω τα
αναπνευστικά προβλήματα ενός πρόωρου μωρού. Τα ξέρει κανείς από τον γιατρό του
ή τα βρίσκει και μόνος του στο ίντερνετ, πράγμα το οποίο, παραδόξως, συμβουλεύω
τους γονείς με μωρά στη μονάδα να μην κάνουν. Εμένα με τρέλαινε.
Το μόνο που θα ήθελα να μοιραστώ μαζί τους, επειδή νομίζω
ότι θα βοηθήσει, είναι ότι το παιδί ενδέχεται να μην μπορέσει να αποσωληνωθεί
με τη μία και αυτό είναι οκ. Η κόρη μου τα κατάφερε με τη δεύτερη προσπάθεια
και μπορώ να με θυμηθώ σε πλήρη απόγνωση, όταν την έβαζαν ξανά στον
αναπνευστήρα (όχι τον ρινικό). Μπορώ όμως να θυμηθώ με κάθε λεπτομέρεια και την
ημέρα που την είδα να αναπνέει μόνη.
Και μπορώ να τους διαβεβαιώσω ότι εκείνη η μέρα θα έρθει. Μετά, στο σπίτι, θα
έρθει και ο κίνδυνος που ακούει στο όνομα RSV, αλλά με την
κατάλληλη αντιμετώπιση μπορεί κι αυτός να αποφευχθεί.
Σε κάθε περίπτωση δεν έχει νόημα να μιλήσω εγώ για αναπνευστικά
προβλήματα, όταν μπορούν να το κάνουν οι ειδικοί. Στις 9 Οκτωβρίου, στο Ίδρυμα
Ευγενίδου στη λεωφόρο Συγγρού, θα διεξαχθεί μια ημερίδα με τίτλο: «Πρόσφατες Εξελίξεις στα Αναπνευστικά Προβλήματα των Νεογνών - Αναπνευστική φροντίδα των εξαιρετικά χαμηλού βάρους γέννησης νεογνών». Με ενημέρωσε η Μερσίνη που γνώρισα στις Ψηφιακές Γειτονιές με την οποία
μοιραζόμαστε αρκετά κοινά. Οι ομιλητές είναι επιστήμονες και η προσέγγισή
τους επιστημονική, ωστόσο η είσοδος είναι ελεύθερη. Ενδέχεται να σας
φανούν χρήσιμοι. Εγώ, πάλι, ελπίζω ότι στο όχι πολύ μακρινό μέλλον θα μπορούμε να
παρακολουθούμε συζητήσεις πιο ανθρώπινες, πιο ζεστές, που θα στηρίζουν κι εμάς τους γονείς και θα μιλάνε στην ψυχή μας.
Κάντε like στη σελίδα www.facebook.com/WorldPrematurityDay
και διαδώστε την Παγκόσμια Ημέρα (κατά της) Προωρότητας.
Εμένα ο γιος μου μπόρεσε να αναπνεύσει "μόνος του" 9 μήνες μετά την γέννησή του! Τότε που τον πήραμε για πρώτη φορά αγκαλιά χωρίς καλώδια και σωληνάκια να κρέμονται! Που σημαίνει ότι βιώσαμε ΟΛΕΣ τις δυσκολίες του να έχεις ένα μωρό στο σπίτι με οξυγόνο. Αυτό που εγώ θα ήθελα να προσθέσω από την εμπειρία μου είναι ότι, εν τέλει, τα αναπνευστικά προβλήματα των πρόωρων μπορεί να είναι δύσκολα, με πολλά επακόλουθα και να αποτελούν "άσκηση υπομονής" για τους γονείς. Ωστόσο, είναι σημαντικό να ξέρεις ότι είναι και το λιγότερο "κακό" από μια μεγάλη λίστα με πολλά και πολύ δυσκολότερα προβλήματα που μπορεί να έχει ένα μωρό που γεννήθηκε εξαιρετικά πρόωρα και νοσηλεύτηκε για μεγάλο διάστημα σε ΜΕΝΝ. Αυτός ήταν και είναι ο δικός μου τρόπος να κάνω υπομονή και να βρίσκω δύναμη! Συρμούλα
ΑπάντησηΔιαγραφήΕτσι οπως τα λες ειναι. Και απο τη δικη σου δυναμη, εχουν να αντλησουν δυναμη πολλοι γονεις. Μαζι κ γω. Σ ευχαριστω.
Διαγραφή