Ο γιος μου γεννήθηκε 7,5 εβδομάδες νωρίτερα, έτσι πέρασε έναν μήνα στη ΜΕΝΝ. Ήταν τρομακτικό. Ήταν αγχωτικό. Ήταν πολύ πιεστικό. Ο χρόνος έμοιαζε ακίνητος. Τα συναισθήματα ήταν ανεξέλεγκτα. Αυτά είναι λοιπόν 7 συναισθήματα που νοιώθει μία μητέρα στη ΜΕΝΝ.
1. Μετανιωμένη: Επειδή ήπια εκείνο το τσάι, επειδή περπάτησα πολύ και γενικά για οτιδήποτε μπορεί να ευθύνεται για την πρόωρη γέννηση του γιου μου.
2. Ενοχή: Ένοιωσα ένοχη που ο γιος μου έπρεπε να ζήσει αυτή την εμπειρία αντί να είναι ζεστά και αναπαυτικά μέσα στο σώμα μου ή στο σπίτι με την οικογένεια του. Ένοιωσα επίσης ένοχη που δεν ήμουν δίπλα του κάθε λεπτό μέρα νύχτα.
3. Θυμό: Ένοιωσα θυμωμένη που ο γιoς μου βρισκόταν στη ΜΕΝΝ. Ήταν άδικο.
4. Πόνο: Κάποιες φορές οι άνθρωποι λένε ηλίθια πράγματα. Κάποιος από το ιατρικό προσωπικό μας είπε ότι το προσωπικό είναι τώρα οι γονείς του μωρού μας και εμείς θα το αναλάβουμε όταν βγει από το νοσοκομείο. Πραγματικά με εκνεύρισε. Ήταν το παιδί μου. Πώς τόλμησε να μας το στερήσει;
5. Θλίψη: Δεν ήμουν προετοιμασμένη για αυτή την εμπειρία. Ποιος σχεδιάζει να γεννήσει πρόωρα; Έπρεπε να θρηνήσω που η εγκυμοσύνη μου δεν ολοκληρώθηκε, που δεν κράτησα αγκαλιά τον γιο μου μετά τη γέννηση του και δεν έκλαψα από χαρά που ήταν καλά. Γενικά, όλες οι ρομαντικές φαντασιώσεις μιας τέλειας εγκυμοσύνης και γέννησης είχαν τελειώσει.
6. Στενοχώρια: Εύχομαι να είχα ζητήσει επαγγελματική βοήθεια νωρίτερα. Δεν είχα καταλάβει πόσο θλιμμένη ήμουν πραγματικά.
7. Ανησυχία: Είχα πολλά ερωτήματα που με έκαναν να ανησυχώ. Θα βοηθούσε να τον θηλάσω; Γιατί πρέπει να περιμένουμε τόσο πολύ μέχρι να τον πάρουμε σπίτι; Τι σκέφτεται ο γιατρός για το γιο μου; Θα έχει στο μέλλον πρόβλημα υγείας ή κάποιο άλλο νοητικό πρόβλημα; Ο ψυχολόγος με βοήθησε να συνειδητοποιήσω πως πρέπει να μιλήσω διεξοδικά με έναν γιατρό για να μου δώσει απαντήσεις. Μακάρι να το είχα κάνει από τις πρώτες μέρες.
1. Μετανιωμένη: Επειδή ήπια εκείνο το τσάι, επειδή περπάτησα πολύ και γενικά για οτιδήποτε μπορεί να ευθύνεται για την πρόωρη γέννηση του γιου μου.
2. Ενοχή: Ένοιωσα ένοχη που ο γιος μου έπρεπε να ζήσει αυτή την εμπειρία αντί να είναι ζεστά και αναπαυτικά μέσα στο σώμα μου ή στο σπίτι με την οικογένεια του. Ένοιωσα επίσης ένοχη που δεν ήμουν δίπλα του κάθε λεπτό μέρα νύχτα.
3. Θυμό: Ένοιωσα θυμωμένη που ο γιoς μου βρισκόταν στη ΜΕΝΝ. Ήταν άδικο.
4. Πόνο: Κάποιες φορές οι άνθρωποι λένε ηλίθια πράγματα. Κάποιος από το ιατρικό προσωπικό μας είπε ότι το προσωπικό είναι τώρα οι γονείς του μωρού μας και εμείς θα το αναλάβουμε όταν βγει από το νοσοκομείο. Πραγματικά με εκνεύρισε. Ήταν το παιδί μου. Πώς τόλμησε να μας το στερήσει;
5. Θλίψη: Δεν ήμουν προετοιμασμένη για αυτή την εμπειρία. Ποιος σχεδιάζει να γεννήσει πρόωρα; Έπρεπε να θρηνήσω που η εγκυμοσύνη μου δεν ολοκληρώθηκε, που δεν κράτησα αγκαλιά τον γιο μου μετά τη γέννηση του και δεν έκλαψα από χαρά που ήταν καλά. Γενικά, όλες οι ρομαντικές φαντασιώσεις μιας τέλειας εγκυμοσύνης και γέννησης είχαν τελειώσει.
6. Στενοχώρια: Εύχομαι να είχα ζητήσει επαγγελματική βοήθεια νωρίτερα. Δεν είχα καταλάβει πόσο θλιμμένη ήμουν πραγματικά.
7. Ανησυχία: Είχα πολλά ερωτήματα που με έκαναν να ανησυχώ. Θα βοηθούσε να τον θηλάσω; Γιατί πρέπει να περιμένουμε τόσο πολύ μέχρι να τον πάρουμε σπίτι; Τι σκέφτεται ο γιατρός για το γιο μου; Θα έχει στο μέλλον πρόβλημα υγείας ή κάποιο άλλο νοητικό πρόβλημα; Ο ψυχολόγος με βοήθησε να συνειδητοποιήσω πως πρέπει να μιλήσω διεξοδικά με έναν γιατρό για να μου δώσει απαντήσεις. Μακάρι να το είχα κάνει από τις πρώτες μέρες.
Elizabeth Ford McLaughlin
Απόδοση: Μαρία Κουρόγιωργα
Πηγή: www.puckermob.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου