1 Ιουνίου 2014

Δεύτερα γενέθλια

1η Ιουνίου 2011. Η ημέρα που ήρθε στο σπίτι.

Πρόσφατα έμαθα ότι είναι η μέρα που γιορτάζουν οι γονείς. Εμείς, πράγματι.

Θυμήθηκα πως την επομένη δεν έπινε γάλα, γιατί δεν είχε δύναμη να ρουφήξει. Επειδή όμως κανείς δεν μας είχε προϊδεάσει για κάτι τέτοιο, βρεθήκαμε να τρέχουμε μέσα στα μεσάνυχτα πίσω στη μονάδα για το ενδεχόμενο μιας νέας μετάγγισης.

Εκείνο το βράδυ παραλίγο να την κρατήσουν ξανά μέσα, διότι ναι μεν δεν είχε αναιμία, είχε όμως αυξημένους δείτκες φλεγμονής.

Τελικά, το μόνο που χρειάστηκε ήταν μια πιπίλα με μεγαλύτερη ροή και ένας νεογνολόγος να αναλάβει την ευθύνη για να την πάρουμε μαζί μας στο σπίτι. Εκεί που λίγο μετά οι δείκτες της φλεγμονής θα έπεφταν.

Σκέφτηκα λοιπόν ότι τα πρόωρα έχουν ατύπως δύο γενέθλια. Τα κανονικά τους κι εκείνα που θα μας θυμίζουν πάντα την ημέρα που ήρθαν στο σπίτι τους.  

2 σχόλια:

  1. Πριν απο λιγες μερες κλεισαμε τον εναν χρόνο στο σπίτι και πραγματικα ηταν για μενα ενα ειδος γενεθλιων. Τα αισθηματα μου ηταν αναμεικτα αλλα δεν θα ξεχασω ποτε την λυτρωση της στιγμης εκεινης παρόλο που δεν ήταν ετσι οπως την ειχα ονειρευτει...Μαλλον αυτα τα γενεθλια ειναι κυριως για εμας, τους γονεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εντελώς για εμάς. Για τη λύτρωση εκείνης της στιγμής, παρ' όλο που δεν είναι ποτέ όπως την έχεις φανταστεί, όπως σωστά λες. Για να χαρούμε στα κρυφά τη μεγάλη νίκη τους. Να τον/την χαίρεσαι πάντα!

      Διαγραφή